Een spiegel met een groen randje

Ik zie mijzelf in de spiegel staan, bij de dansschool met die leuke lichtjes aan en ik ben trots, wauw dat ik dat nu ook kan en ik kijk mijzelf aan. Ik ben echt veranderd, van een meisje uit de Rijp naar een vrouw die eigen keuzes kan maken, zij weet als geen ander mensen in hun hart te raken. Het was wel even een flinke tocht met hier en daar een behoorlijk linke bocht. Ik heb er een groene zon bijgetekend en moet vertrouwen hebben, op het proces, groei en heb de ander hierbij gerekend. Ik bied hiermee mijn excuses aan, hou van hem tot ver na de maan. Ik heb je in het begin en daarna gekwetst, het spijt mij dat ik toen nog niet alles kon zien wat ik nu wel zie, en nee niet alles is af te schuiven op de communicatie. Voor de laatste keer spreek ik mij hierover uit, voor ik dit gedicht sluit. Ik heb mijzelf zwarter gemaakt dan dat ik was, ik lees dingen weer terug, vooral de herinneringen van daar in het gras. Ik ben altijd oprecht en eerlijk met jou geweest, mijn ego is geen beest. Het beschermde mij tegen angst en pijn maar ik wil vooral mijzelf bij jou zijn. Nog steeds ben ik ook trots op jou, meedoen met de Zonneprijs is niet niks, jammer dat jullie niet in de finale stonden, een foto is wat ik even fiks. Wat was ik daar blij mee toen ik dat zag, maar deze vrouw wil wel meer dan aanmoedigen en meekijken vanaf de zijlijn. Ik heb graag een plek vooraan, dat is altijd fijn. Ken je haar? Zij staat altijd voor iedereen klaar. Ja, het is waar. Die vrouw met die website, oh die! Zij betrok iedereen erbij, wat ik nu inmiddels wel kan raden en weet, vanaf het begin waren jullie dit al aan het lezen zonder dat ik het toen echt doorhad maar nu ik eiypo onder de knie heb, weet ik, vorig jaar mei waren jullie er dus ook al bij. Naams bekendheid krijgen aan de andere kant van de lijn, dat is wat ik wilde bereiken en wie ik wilde zijn. Ik ben jullie allemaal dankbaar dat jullie hebben meegelezen, mijn journey hoefde ik dus niet alleen te doorstaan van jullie lezers kan ik op aan. De spiegel die mij verteld wie ik ben en waar ik wil zijn, die met dat groene randje, de toekomst lacht naar mij, en ja, groen…… dat zou nu wel fijn zijn!. Je zal het zien…. 6 gegooid, de stap vooruit… ik heb je gezegd….. ik geef nu het woord aan…………….

Pride & Prejudice 

“There is a stubbornness about me that never can bear to be frightened at the will of others. My courage always rises at every attempt to intimidate me.”

“Do not consider me now as an elegant female, intending to play you, but as a rational creature, speaking the truth from her heart.

“Till this moment I never knew myself.”

“What are men to rocks and mountains?”