The mountain
Ain’t no mountain high enough huh?
Eindelijk kan ik op die berg dingen overzien, ik zie eigenlijk dat al mijn verhalen 1 geheel vormen en allemaal met elkaar te maken hebben, alsof ze in elkaar kunnen door smelten. Ik voel nu heel goed wat ‘’spiritueel zijn’’ nou eigenlijk is. Voor mij is het niets meer en niets minder dan de behoefte doorvoelen wat je nodig hebt en daar hoort ook de groei en ontwikkeling bij. Ik zit momenteel op 94 dagen mediteren en ik merk dat het zijn vruchten afwerpt. Ik overzie alles wat inmiddels in bloei staat en zie geregeld vlinders voorbij komen, ook niet zo gek met dit weer. Ik moet ook zeggen dat het vertragen in het leven en stilstaan, bij wat nog aangekeken moet worden, mij enorm helpt maar ook in het algemeen is het enorm fijn. Ik leer voornamelijk dat het volledig accepteren van jezelf echt een must is. Ik hoor het overal altijd in terugkomen en daar horen soms ook hobby’s bij waarvan ik eerder dacht dat het mij een saaie muts zou maken. Het fijne is dat puzzelen mij echt een enorme rust geeft, het liefst doe ik het in combinatie met een podcast luisteren en voornamelijk de podcast: Jessie’s Diary: het interview met Fayah Lourens heeft mij ook weer enorm veel inzichten gegeven. De She Flore fam zoals Jessie dat zo mooi zegt is eigenlijk ook een streven die ik in de toekomst zou willen behalen. Hoe leuk als je zo’n event kan organiseren?. En eigenlijk ben ik al een tijdje aan het manifesten dat ik bij Giel Beelen of Jessie haar podcast te gast mag zijn. Hoe magisch zou het zijn als ik net als Christine Beijnen ook in een magazine zou gaan staan? Ik vind haar methodes leuk en pas het zelf ook toe, zij was ook degene waarmee ik instapte om te leren over manifesteren, alleen ik blijf wel meer van the law of assumption leren en dat ook meer aanhouden als mijn eigen teachings. Uiteindelijk is dat natuurlijk waar veel te behalen valt, vooral als we how to manifest your sp naar Nederland kunnen brengen. Het is een enorm populair onderwerp geworden en uiteraard ga ik daar ook veel mee verdienen. Maar stapje voor stapje. Gisteren even teruggelezen hoe beroerd ik eraan toe was toen ik de trein op de rails schreef. Ik kan echt merken dat ik haar eigenlijk allang op het station heb achtergelaten, ergens in Den Helder ofzo. Maar daar op de top, daar op de berg, ik was alleen en kon vredig even genieten van de stilte maar nu…. Nu is de Awkward Silence eindelijk voorbij en zeg ik Maxim! Kom er gezellig bij !