Just be you, nobody is perfect but all you need is love and a little bit of magic 

Het aai en zwaaiveld

Vandaag ben ik weer bij de honden, ik begin al om 07.00 uur!! Damn wat is dat weer even aanpassen, ik ben net iets over 7e op mijn werk, sleutels moesten nog even gevonden worden. Anne, die ik nog van mijn tijd als vrijwilligster daar ken, werkt er ook nog. We zijn op dat moment nog maar met zijn 2e. Ik krijg een zwarte mobiel in mijn handen gedrukt, dit is voor het pension, als de bel gaat (iconisch geluid Ring deurbel, ken je van de reclame) dan staan er mensen bij het aai en zwaaiveld die hun honden voor pension komen brengen. Ik heb echt geen flauw idee, we doen de eerste keer samen. Hond op het veld, ik heb een riem mee, want moet aangelijnd zijn om mee naar binnen te nemen. Hond riem om en meenemen naar de kennel. Boven de kennels hangen de namen van de honden. Ook moet ik de binnenste asiel kennels schoonmaken. Alles eruit halen, soppen, met water uitspoelen en droogtrekken. Tussendoor gaat de bel dus, pak mijn riem, loop erheen en de eerste hond is een aardig grote hond, heel even twijfel ik of ik dit wel kan (want eigenlijk kattenmens). Maar het gaat eigenlijk verrassend goed, niet alle honden luisteren waardoor je een soort van meegetrokken wordt, maar het principe krijg ik door. Wanneer er een Turkse herder in het veld staat vraagt de eigenaar of ik hier al langer werk. Nee, ik ben net nieuw antwoord ik. Blijkbaar is de herder nogal schuw en vooral 1 kennig, bij mij komt ie vrolijk kwispelend voor mijn neus staan, Ik zeg gedag tegen de eigenaar en zoek de hond zijn kennel op. Het wordt een wisseling van schoonmaken, naar het veld lopen, aanlijnen en zoeken. Maar eigenlijk had ik niet van mijzelf verwacht dat het zo goed zou gaan. We hebben 17 pension honden dus 17x loop ik heen en weer. Wel goed voor mijn suikerspiegel. Eindelijk kan ik mijn playlist weer eens gebruiken zonder dat mensen er last van hebben. Ik maak op een rap tempo schoon, jammer genoeg is de hoge druk nog steeds stuk, dan maar alles met emmers, wel een gedoe. Eerst de kraan aan, sop erin emmer vol laten lopen, meenemen en dan de volgende emmer, daarna water om het uit te spoelen. Alweer dik 11,000 stappen gelopen. Na de pauze maak ik de andere kant schoon en loop ik samen mee met Anne om een paar honden naar het veld te brengen. Ook hier gaat het aanlijnen eigenlijk makkelijker dan verwacht, al met al een leuke ochtend. Niet slecht voor een katten mens. 


Danielle