All the light we cannot see

Ik heb met verwondering zitten kijken en het heeft mij geen seconden losgelaten. All the light we cannot see gaat over een vader en dochter, zij is blind maar ontzettend moedig en heeft een ontzettend sterk karakter. Zonder teveel te verklappen ga ik wel zeggen dat dit behoorlijk heftig kan zijn. All the light we cannot see geeft natuurlijk een enorme grote boodschap mee: in tijden van nood, wanhoop nooit, hou altijd hoop, kracht en vooral once again liefde uit de kleine dingen vandaan. Persoonlijk vind ik het
reconstrueren van het dorp uit hout om Marie-Laure wegwijs te maken, het mooiste. De mini details die daarin zitten, echt bijzonder. Het is het geloof achter iets wat je niet kunt zien dat zich als waarheid laat zien. Mensen die in god geloven en die daar een rotsvast geloof in hebben, zien daar ook waarheden van. Het geloof in manifesteren zorgt ervoor dat je kunt manifesteren. Je moet het geloven dat iets wat nog geen fact is, wel duidelijk fact kan worden. Daarvoor is oefening nodig, om je heen kijken en goed weten wat je denkt. Maar ook het geloof in jezelf is een gouden regel. De law of attraction: het werkt veel meer met vibraties en quantum fysica, geloven dat er een soort electro magnetisch veld is om je te verbinden met alles wat al bestaat. Er bestaan ontelbare realiteiten naast elkaar, als je daarop intuned, is dat een match waardoor je gedachtes gekopieerd worden en je die dus als werkelijkheid/waarheid ziet. De law of assumption werkt net even anders: vanuit de secret: gedachtes worden dingen maar heb je geen ‘’hoge’’ vibraties nodig, doe je het enkel en alleen met dat wat je dominant denkt wordt mee bedoelt waar je het meeste aan denkt en dat wordt de realiteit. als je visualiseert en dus helder iets voor je kan zien, betekend het eigenlijk dat die realiteit al bestaat. Het is iets waar je voor open moet staan om het echt te kunnen zien wat dus maakt dat je het wel kunt zien.

All the light we cannot see is nu te zien op Netflix en is tevens een boek.