Een dobbelsteen in het leven

Leren relativeren is het beste wat je kunt doen als je spanningen en stress ervaart. Het is net als het gooien met een dobbelsteen, je blijft nooit geen 1 gooien maar je blijft ook nooit geen 6 gooien. Als je met een andere lens kijkt en als je ernaar kan kijken van: Hey, ik heb nu dit maar ik wil eigenlijk iets anders, dan kan je overnieuw gooien. Waar voor mij nog wat te leren en te halen valt is deze methode, soms ben ik vastgenageld aan de angst dat het voor altijd zo blijft maar deze overtuiging is vals en is nooit waar. Het leven veranderd constant en jij veranderd met het leven mee. Durf dus te vertrouwen en durf in de diepste oceanen te springen of misschien zelfs te zwemmen maar kijk dan wel uit voor Megalodon, haha ;). Het is net als mijn vakantie in Rome en Athene, ik heb van te voren veel vriendinnen gevraagd of ik het wel aan zou kunnen maar toen vertrouwde ik dus niet op mijn innerlijke stem want ze reflecteerde allemaal dat ik het zou kunnen en ik deed het ook, zomaar uit het niets stond ik daar op het vliegveld. Het was wel even een gekke ervaring want ik had verder geen idee maar je intuïtie en je verlangen om avonturen te beleven en te maken gaan ook echt wel aan. Ik was het zo zat om steeds nee te moeten horen, dat ik het heft in eigen handen nam. En het pakte ontzettend goed uit want ik heb daar veel gelopen en veel oude dingen ontdekt. Daar op het dakterras ontmoette ik Annie, een meisje die met haar vader in Rome was, zij vroegen mij waarom ik alleen op vakantie was, nou ja, aangezien ik op dat moment heel graag vakantie wilde en niemand had die met mij mee wilde, ja wat doe je dan? Ga je dan eeuwig zitten wachten totdat het er wel een keertje van komt? Ik besloot om die ja naar een nee te veranderen. Toen had ik eigenlijk moeten doorpakken, eigenlijk was dat het moment waarop ik voor mijzelf had moeten kiezen maar ik was bang. Ik was echt heel erg bang om mensen te verliezen en dat is zo zonde, dan beperk je jezelf enorm. Want ik bewees mijzelf dat ik juist heel goed in staat was om voor mijzelf te kunnen zorgen, ook al was het 1 week, je bent er zelf naartoe gegaan en ik heb zelf de excursies gedaan. Ik zat in Rome vlakbij het Colosseum waardoor het makkelijk was om erheen te lopen, ik deed trouwens alles lopend. Ik viel ook eigenlijk nooit op in de menigte van de toeriste, ze dachten allemaal dat ik daar woonde. Ja, ben blij dat ik gewoon bruin ben als de zon schijnt. En in Athene was dat hetzelfde verhaal. Ik had daarna eigenlijk veel meer op mijzelf moeten vertrouwen maar ik liet het toen weer los. En dat is echt jammer maar goed, dan had ik daar nog gewoon geen 6 gegooid en zie ik het als: Het was mijn tijd dan nog niet. Al ben ik een laat bloeier, al ben ik nu een blauwe vlinder, ik ben die vlinder wel dankzij de keuzes die ik voor mijzelf heb gemaakt. Ik ben nu wel die vlinder dankzij de dalen die ik heb meegemaakt maar ik ben ook die vlinder die nu andere rupsen aan wil moedigen om vlinders te worden, wees die vlinder en welk getal je ook mag gooien, weet dat je altijd wel weer op 6 uitkomt. En of ik nog angst heb? Nee, ik laat mij nooit meer leiden door beperkende overtuigingen, niemand is zoals ik ben en niemand is zoals jij bent, lieve lezer. Want een dobbelsteen in het leven brengt je verder van A naar B en wat er tussenin zit? Ja, dat voel je zelf het beste aan. Wees je ervan bewust dat welk getal je ook gooit, jij bent het zelf die er een draai aan kan geven, jij bent het zelf die het kan veranderen. Want een dobbelsteen in het leven, is jezelf alle kansen geven die je wilt beleven.