Becoming immune to fear: een les over mijn eigen ervaring  

2 oktober 2025,

De afgelopen maanden heb ik iets belangrijks geleerd: mijn angsten onder ogen zien en ze aangaan.
Ik vond het inspirerend hoe Nina de Vries op Instagram haar #becomingimmunetofear video’s deelt, en besloot dit principe ook op mijn eigen leven toe te passen.

Heel vaak stel ik mezelf de vraag: “Als ik nu al de vrouw ben die ik al ben, waarom zou ik dan nog te-vaak angsten hebben?”
Het eerlijke antwoord is dat ik in het verleden vaak te horen kreeg dat mensen mij niet mochten of dat ik ‘gek’ was. Dat deed pijn. Maar daar heb ik het al genoeg over gehad en inmiddels heb ik daar veel innerlijk werk op gedaan.

Waarom zou ik mezelf klein houden als ik juist gezegend ben met kwaliteiten? Dat ik veel weet. Dat ik inzichten kan integreren en eigen kan maken. Dat ik gedichten kan schrijven en dat mijn woorden kracht hebben. Dát zijn mijn gaven – en het zijn dezelfde vragen die ik stel aan mensen die ik wil helpen: Wat zijn jouw kwaliteiten?
Daarom was ik ook zo ontzettend trots op mezelf dat ik afgelopen maandag een vriendin volledig in het Engels kon coachen. Ik was niet alleen trots op het feit dát ik het deed, maar ook op de waarde die ik haar gaf. Het ging eigenlijk heel natuurlijk. Voor mij is het normaal om over het onderbewustzijn te praten – maar dat is niet een gesprek dat je dagelijks hoort. Soms voelt dat eenzaam, want in mijn dansschool lijkt niemand daar echt mee bezig te zijn. Daarom deel ik vaak over dagelijkse routines, iets waar iedereen mee kan verbinden.

En weet je? Ik merk dat ik steeds vaker uit mijn comfortzone stap. Laatst kwam ik voor mezelf op, en dat voelde heel bevrijdend. Ook merk ik dat ik sneller geneigd ben om aan anderen te vragen hoe hun dag was – iets wat ik eerder spannend vond.
Daarnaast ben ik weer begonnen met wandelen in het bos. Meestal sluit ik dat af met iets lekkers bij mijn favoriete restaurant, Johannashof. Afgelopen keer gebeurde er iets bijzonders:  ik raakte in gesprek met mensen die ik niet kende, en voor dat ik het wist ontstond er een mooi open gesprek over het dagelijkse leven. 
Precies dát is wat ik bedoel: de momenten waarop je angsten onder ogen ziet en merkt dat er juist verbinding uit ontstaat.

Ik heb ten alle tijden een keuze of ik nu kan twijfelen aan de vele bezoekers die al een paar maanden zijn gestegen en de Google searches op mijn naam (al ben ik dat zelf ook af en toe, haha). Toch hou ik vast aan het idee om te vertrouwen en steeds weer meer daarin op te bouwen. Soms vind ik het nog niet zo makkelijk maar..... ik. blijf nooit meer twijfelen over wie ik ben. Ik leef in vrede, liefde en vooral..... heb ik een: #plumeauliciouslife.