Het dorpje waarin Esmeralda, Tommy en Bibi woonden, heette kerstdorp. De naam zegt het al: hier was het altijd kerst. Het dorp was versierd met de mooiste lichtjes en bomen, alsof het rechtstreeks uit een sneeuwbol was gekomen.
Midden op het plein stond een grote kerstboom, versierd met schitterende decoraties. De boom was voorzien van lichtjes, glinsterende slingers en bijzondere kerstballen. Sommige ballen waren paars, andere groen of goud, en velen glinsterden alsof ze een eigen licht gaven. Op elke kerstbal stond iets unieks geschreven: Carpe Diem, Je bent het waard, Heb jezelf lief, en Add a little bit of magic to your everyday.
Esmeralda, Tommy en Bibi stonden stil bij de boom. "Wat staat hij er weer prachtig bij, hè?" zei Esmeralda met een glimlach. De drie vrienden liepen verder naar hun school, een plek vol magie. Het was geen gewone school; het was een plek waar jong volwassenen met speciale gaven hun talenten leerden ontwikkelen. Esmeralda kon de toekomst zien, Tommy kon vliegen, en Bibi had een feilloos gevoel voor de waarheid. Naast het leren van basisvaardigheden, oefenden ze met spreuken
Tommy knikte enthousiast, terwijl hij naar een van de kerstballen wees. "Deze zegt: Geloof in je dromen. Past perfect bij jou, Esmeralda."
Ze grinnikte. "Misschien wel. Ik had vanmorgen een blik in de toekomst, en ik denk dat deze dag bijzonder wordt."
Tommy glimlachte geheimzinnig. "Zal ik je een geheimpje vertellen? Ik heb net even over het plein gevlogen toen jullie niet keken. Alles ziet er nóg magischer uit van boven."
Bibi rolde met haar ogen. "Dat had ik al door, Tommy. Je gezicht verraadt alles. En trouwens," voegde ze met een grijns toe, "ik weet toch wanneer je liegt.".
Vandaag oefenden ze met een bijzondere spreuk: Plumeaulicious. Hiermee konden ze objecten in eten veranderen. De drie vrienden hadden de grootste lol tijdens de les. Esmeralda veranderde een oude veer in een perfect geglaceerde kersttaart. Tommy zwaaide zijn toverstok en veranderde een stoel in een schaal vol sappige sinaasappels. Bibi probeerde een boek in een chocoladereep te veranderen, maar het eindigde als een enorme lollie. "Bijna goed," zei ze lachend.
"Je hebt het net niet uitgesproken zoals het moet," zei Esmeralda met een knipoog. "Maar het is wel lekker!"
Toen de school uit was, wandelden ze door het dorpje. De geur van kaneel en dennenhout hing in de lucht en gaf ze een ontspannen gevoel. Ze besloten een boekwinkel binnen te gaan. Tommy’s oog viel direct op een boek met de titel Aan de liefde van mijn leven geschreven door Charming & Snow. Het boek wat al wekenlang op nummer 1 stond in de categorie: Waargebeurde verhalen. "Dit koop ik voor mijn ouders," zei hij enthousiast.
Bibi glimlachte terwijl ze rondkeek. "Ik voel dat dit boek echt een mooie boodschap heeft. Misschien moeten we het allemaal lezen."Esmeralda knikte en pakte haar eigen portemonnee tevoorschijn. Met een subtiele glimlach zei ze: "Ik weet dat mijn keuze vandaag een klein beetje magie met zich mee zal brengen."
Met hun aankopen liepen ze naar het grote plein, waar banken met zachte kussens klaarstonden. Ze lazen urenlang bij de prachtig versierde kerstboom. Tommy droomde weg bij het verhaal over ware liefde, Esmeralda staarde af en toe dromerig voor zich uit, alsof ze een glimp van de toekomst opving, en Bibi voelde een warme tevredenheid; het was een perfecte dag zonder leugens, alleen gevuld met magie en waarheid.
Toen de zon onderging en de lichtjes van het dorp begonnen te stralen, pakten ze hun spullen en gingen naar huis. Christmas Village had hen weer een dag vol magie en plezier gegeven. Terwijl ze in slaap vielen, droomden ze van alles wat morgen zou brengen—en misschien wist Esmeralda al een klein beetje wat dat zou zijn.
Niets dan liefde voor 2025, geef jullie dromen nooit op maar klim verder opweg naar die mooie top...
Een liefdevolle zonnegroet voor jullie allemaal,
Daniëlle