Een wijze levensles: 365 dagen succesvol: Leren relativeren

Woensdag 13 december 2023,

Ik kijk dit even online en gelijk valt het mij weer op hoe makkelijk hij eigenlijk praat over het omzetten naar liefde. Ik heb het er natuurlijk altijd over maar wat opvalt, bij mij ook, als ik een verwachting van mijzelf heb, ik wil op tijd zijn voor mijn meeloopdag en het lukt niet, voel ik zelf ook gelijk weer: he! gadver wat een teleurstelling dat ik wat later ben. En dat komt heel erg door het ego omdat ik ergens een overtuiging heb en tevens ook een ervaring heb met te laat komen.

Ik vond dat hij het mooi uitlegde: Als baby geboren worden en je ouders nodig hebben, voor van alles: eten, warmte, drinken en noem het maar op. Maar liefde…. Liefde dat noemt hij ook al, liefde is iets kwetsbaars en ik weet nu dat het mij nooit meer in de steek zal laten. Daar heb ik het ook al over gehad. Maar geen oordeel geven, in verbinding zijn met jezelf en echt die liefde van jezelf mogen ervaren komt ook eigenlijk al met het deel van het besef dat je al in verbinding bent met alles en iedereen op de wereld door de adem. De mooie opmerking: Waar denk je waar het zuurstof vandaan komt? Of de zwaartekracht? Dat is toch even zo’n: OH JA! Momentje. Een Aha momentje. Ik merk dat ik dat soms helemaal vergeten ben dat alles 1 is. Voel je je eenzaam? Denk daar eens aan! Dat gaat je helpen. En ook het dankbaar zijn voor alle lessen en alles wat je meemaakt. Als je daarin je eigen ego weet te vinden, het ego die er wat van vind en die kan ontmantelen door gewoon te zeggen: Dankjewel! Dat ik mij nu zo verdrietig voel door deze situatie. Dan denk je op een dieper level, zonder over te denken maar te zijn met wie jij bent: Het verbinden van je eigen ik. Eigenlijk is dat heel mooi en ook weer relativeren. Ik mag mijzelf nu vragen: Heb ik door vertraging mijzelf in gevaar gebracht? Nee, want ik bleef wel op de weg letten. Is er iets in brand gevlogen? Nee, ook niet of zijn mensen boos geworden? Nee, ze hadden er begrip voor. Maar dus ook, ik ben eigenlijk nooit alleen, ik wordt eigenlijk nooit verlaten want ik kan er altijd van uitgaan, zo lang ik leef dat er zuurstof is, dat er zwaartekracht is, dat er hulpmiddelen zijn om te leven zoals water en voedingsmiddelen. Dat blijft altijd bestaan en gaat nooit weg. Dan kan ik mijzelf wel op mijn kop gaan geven voor een inschattingsfout maar ik weet allang dat ik nu wel in contact ben met mijzelf en het hogere van wat er is: het leven zelf. Het moeilijke soms is dat wanneer je veelvuldig alleen bent, je ego of gedachtes ook vaak over de gedachtes van gisteren gaan nadenken want dat neem je mee. En als je even een dag hebt waarvan je denkt, he gadver! Het loopt even helemaal anders, dan dat ik verwacht had weet je eigenlijk ook, ohh shit! Dit is het ego weer en die houdt mij weg van de verbinding. Maar ook het veranderen van mening, hoeft helemaal nooit zo negatief te zijn, ik zie dat nu persoonlijk als groei. Ik kan het persoonlijk ook al hebben met op een vrije dag later opstaan dan dat je gewend bent, je kent het vast wel: Je had jezelf voor genomen om half 9 uit bed te stappen maar ligt er om half 10 nog in… Dan kan je wel denken: kut, ik loop achter en ik moet nog zoveel dingen doen of ik had graag X W Z willen doen maar wat als je lichaam het nou nodig heeft? Er zullen vast wel weer dagen zijn dat je wel weer om half 9 uit je bed bent en dat zijn allemaal van die vooroordelen over jezelf, die je kan ombuigen naar het relativeren. Is het dan nog erg? Nee, want dan kan je het ook als een stukje zelfliefde en zelfcare zien.

Met de komst van social media is natuurlijk ook het verheerlijking van je eigen leven gekomen: De mooie momenten delen. Maar kijk je bijvoorbeeld naar een Rianne Meijer dan weet je, ohh ja, wacht even ik ken haar nog van haar vergelijkingsfoto’s: De foto’s die zij op social kan plaatsen v.s. de foto’s die zij op een bepaalde invalshoek maakt en dat is hartstikke eerlijk! Ik denk daarom dat het ook goed is, dat ik persoonlijk ook mijn slechte dagen heb gedeeld en de verschillende tips en tricks daarbij. Iedereen wilt eigenlijk een leuk leven maar het leven, dat weet iedereen wel inmiddels geeft je nooit altijd alleen maar 6 gooien. Want altijd winnen en nooit eens verliezen geeft je ook geen andere invalshoek op het leven. Als je letterlijk alles met de wind mee hebt, leer je dan nog wel iets? Persoonlijk weet ik dat ik als mens, meer van de dalen leer dan van de pieken en de pieken zijn leuk, begrijp mij nooit verkeerd maar die zullen nooit zo bevredigend voelen als je de andere kant nooit kent.

BEHALVE MET...... de liefde want de liefde overwint en wint altijd