Ik merk bij mijzelf eigenlijk elke maand wel weer wat verbetering in mij. Maar toch stuiter ik elke keer weer terug op hetzelfde: een vergeving van mijzelf in de eerste plaats. Op de eerste plaats ben ik blij dat ik inmiddels al zover ben met mijn proces, ik ben goed volwassen geworden. Toch kan ik het niet helpen dat ik soms heel even oude verhalen (die ik nog wel bewaard heb) teruglees. Ik kan eraan zien hoe zeer ik gegroeid ben.
Een vergeving is mooi maar begint bij jezelf een oprecht excuus of een sorry kan alleen worden gezegd als je het ook meent, anders is het niets waard, dan word het ook geen goud. En laten we nou net voor die gouden medaille willen gaan, ten alle tijden. Je kan ook een brief naar jezelf schrijven, waarin je alle punten benoemd die jij ‘’fout’’ heb gedaan, niets is fout alles is een les. Daarna schrijf je op wat je anders kunt doen of wat je wilt verbeteren. Hoe voelt dat? Hoe doe je dan? Wie ben je dan? Gooi daarna de ''fouten'' weg en bewaar de verbeter punten ergens waar je elke dag kijkt, zo hou je voor jezelf een reminder of doe de ho-o-pono-pono meditatie. Met deze meditatie heb je een paar mooie zinnen die je uitspreekt namelijk: Het spijt mij, vergeef mij, ik hou van je of mij en dankjewel.
Deze zinnen pas je op je eigen situatie toe. Het kan zijn dat jij iemand pijn heb gedaan of dat je last hebt van een pijn veroorzaakt door een ander. Het gaat erom dat deze meditatie voor jezelf is en daarmee je jezelf bevrijdt van de pijn en wrok die je koestert naar jezelf of naar de ander.
Ik geef jou even een voorbeeld van mijzelf:
Het spijt mij dat ik een versie was die sporen met zich mee liet komen en waar ik en mensen angstig van waren geworden. Deze oude versie van mij vind ik moeilijk om aan te kijken. Zij heeft een heleboel klachten om alleen over te blijven en het spijt mij dat ik mijzelf daarin nooit een veilige haven heb aangeboden. Ik weet nu hoe ik dit in het vervolg anders kan doen zodat ik zelf of een ander er geen last van heb. Ik mag het bespreekbaar maken maar de ander hiermee wel accepteren en respecteren.
Vergeef mij, ik wist nooit beter. Dit was een coping mechanisme die ik bij mijzelf (onbewust) had geïnstalleerd uit een oudere pijn en om hier nooit mee om te hoeven gaan. Vergeef mij dat daardoor mijn relaties slecht of ongezond waren. Ik weet nu hoe ik dit kan verbeteren en wat ik eraan kan doen om het te verbeteren.
Ik hou van je of mij omdat ik zie dat ik veel potentie heb en veel talenten heb ontwikkeld om een goed en gezond persoon te zijn. Ik doe elke dag mijn best om de gezondere Daniëlle te blijven die ik nu ben. Ook al is dit soms moeilijk en vind ik het vooral moeilijk om die Scare Me Up delen van mijzelf te omarmen maar ik hou van ze, zij lieten mij zien wat ik kan verbeteren en hoe ik dit mag aanpakken. Hier ben ik dan ook heel lang mee aan de slag gegaan en heb dit veranderd in Believe in yourself.
Dankjewel voor de waardevolle lessen die ik met mijzelf heb mogen ervaren en nog steeds. Het maakt mij een mooi en beter mens en laat mij de kleuren van dit prachtige leven met volle overtuiging zien. Dankjewel voor de donkerste delen maar ook de paarse delen. Ze mogen er wederom allemaal zijn maar het moge duidelijk zijn dat ik er genoeg van geleerd heb om de lessen die ik heb ervaren, nooit nog eens terug hoeven te laten komen.