Kerst & Sissi 

Kerst heeft mij dit jaar iets heel moois gebracht: een inzicht.
Een inzicht dat ik groter had gemaakt dan het in werkelijkheid was.
Ik had kerst op een voetstuk geplaatst.
Nooit omdat ik dat echt wilde, maar omdat ik kerst had gelabeld als iets wat je viert met een geliefde.
Ik ben enorm teleurgesteld geweest.
Maar ik heb ook het verdriet dat daarbij hoorde de ruimte kunnen geven om naar buiten te komen.
Huilen is oké — het is letterlijk ontlading.
Toch leek het soms alsof ik me aanstelde, alsof het er niet mocht zijn, omdat ik het misschien groter maakte dan het was.
En ook al was dat misschien zo, dan nog mag elke emotie er gewoon zijn.
Groot of klein.
Dat heb ik gedaan.
Uiteindelijk zijn het ook gewoon twee dagen, die in het teken staan van de viering van de geboorte van Jezus Christus, de Zoon van God.
De betekenis daarvan is voor iedereen anders.
En toch…
Voor je onderbewustzijn is het ook gewoon een normale dag.
Het kent geen verschil tussen een maandag en kerst.
Het is de mens die van kerst “een ding” maakt.
Ik denk dat kerst voor veel mensen — en misschien ook voor jou, lezer — speciaal is door de herinneringen die eraan verbonden zijn.
Daarom wil ik je deze vraag meegeven:
Wat maakt kerst speciaal voor jou?
En welke tool heb jij om dat gevoel ook voor jezelf vast te houden?

Sissi kwam dit jaar ook even voorbij.
Haar karakter lijkt soms op het mijne: onbevreesd, soms een beetje te veel, maar altijd met een hart van goud.
Zij leert mij dat het oké is om het niet altijd volgens het boekje te doen.
Zolang je maar met liefde regeert, wordt de wereld vanzelf een betere plek.