Niemand is perfect

Zaterdag 25 0ktober 2025,

Niemand is perfect, dat is een gegeven —
maar soms wilde ik naar té veel liefde streven.
Té veel hartjes, romance en chocola,
terwijl het leven ook gewoon een balans mag geven.
Nooit alleen verdriet, nooit alleen blij,
hou de balans zacht en vrij.
De afgelopen jaren en maanden heb ik zoveel geleerd,
we hebben samen fantastisch veel gemanifesteerd.
Blijdschap om de playlist die toen online kwam,
teleurstelling, verdriet, soms wat boosheid en onbegrip —
het wisselde elkaar af,
maar ik was altijd degene die daarna toch weer liefde gaf.
Want zoals ik al schreef, vergeef ik iedereen,
zonder een zwaar steen aan mijn been.
Feliciteren, écht altijd,
is laten zien dat er altijd iets te vieren blijft.
Het toont dat ik een mooi en lief hart heb,
vol liefde om te geven,
en altijd zin in nieuwe avonturen — samen of alleen —
want liefde vier je hoe dan ook, het liefst met iedereen.
Dit jaar ben ik enorm vooruitgegaan,
ik heb een fantastische baan.
Iets wat niet meer al mijn mentale en fysieke energie vraagt,
en waarin ik eindelijk volledig mezelf omarm en kies,
in alles wat ik draag.
Mijn haar, mijn huid, mijn vriendinnen, dansen en hobby’s —
echt alles is vooruitgegaan.
Dus ja, Daan, je mag trots zijn op jezelf,
want niemand is perfect — dat heet leven.
En toch… blijf ik altijd verlangen,
naar dat groene beleven.
Het zou fijn zijn om in living in the end te blijven,
dat er na vier jaar eindelijk communicatie mag rijpen.
Maar zoals altijd…
het is er al.
En nu ik daar steeds meer naar leef,
mag dit gedicht eindigen —
met vrede, vertrouwen,
en de wetenschap dat ik er al ben en mijzelf het allerbeste ken. 🌿